ผมอยู่ในช่วงที่สมองคิดและสั่งการได้เต็มที่ แต่ร่างกายไม่ค่อยจะรับคำสั่งของสมองซักเท่าไหร่ "การไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ" ประโยคนี้โครตจริง
เมื่อมีเวลาว่าง ผมจะสรรหาสถานที่ท่องเที่ยวเชิงดูแลสุขภาพ ก็แนวๆ แช่น้ำร้อนน้ำแร่ แต่ด้วยระยะทางที่ไกลเกินไป จึงไม่ค่อยได้ไปบ่อยนัก
พอดีเพื่อนผมแนะนำให้ลองไป"อบสมุนไพร" ที่วัดแห่งหนึ่ง คุยฟุ้งว่าดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้
อ่ะ.. ลองไปก็ได้
...
ช่วงเย็นของวันว่าง ผมมักจะเดินทางไปวัดแห่งหนึ่งใกล้ๆตัวเมือง ซึ่งมีการจัดสถานที่เป็นห้องอบสมุนไพรเพื่อสุขภาพ ให้ญาติโยมได้มาใช้บริการ เรื่องค่าบริการก็แล้วแต่จะศรัทธาใส่ตู้
ห้องอบ จะแบ่งเป็นโซน ชาย หญิง ฝั่งละ3ห้อง ขนาดห้องประมาณ 2.5x2.5 เมตร มีหม้อต้มแรงดันใบใหญ่ ตั้งอยู่กลางระหว่างห้องชายและหญิง
มีหลวงพี่ท่านหนึ่งคอยทำหน้าที่ใส่ฟืนต้มน้ำ
...
ครั้งแรกที่ผมไปอบ รู้สึกกลัวๆกล้าๆ เพราะผมเป็นโรคภูมิแพ้อยู่แล้ว กลัวเข้าไปในห้องอบแล้ว หายใจไม่ออก ช็อค เกร็ง ตาย บลาๆ
ไม่ลองก็ไม่รู้ ..
ผมเปิดประตูห้องอบครั้งแรก ก็พบกับไอน้ำฟุ้งกระจายอยู่เต็มห้อง อารมณ์เหมือนยืนอยู่บนเวทีคอนเสิร์ตพี่เบิร์ด บวกกับกลิ่นของสมุนไพรไทยหลากหลายชนิด
เข้าไปยืนได้5วินาที ก็เด้งตัวออกจากห้องด้วยความเร็วแสง
ทั้งร้อน อึดอัด หายใจไม่ออก ห้องก็แคบ คนก็เยอะ ยืนเบียดกัน โอ๊วโน๊ว..ว.ว
ผมเข้าๆออกๆห้องอบอยู่หลายครั้ง ไม่นานร่างกายก็รับสภาวะได้ และเริ่มนั่งอยู่ได้นานขึ้นเรื่อยๆ
ในห้องอบจะมีม้านั่งหินอ่อน2ตัว วางอยู่ ผู้มาใช้บริการจะนั่งบ้าง ยืนบ้าง บางวันคนน้อยก็หลวมๆ บางวันคนเยอะก็เบียดๆกันไป
เรื่องอุณหภูมิในห้องอบ จะร้อนมากหรือน้อย ก็ขึ้นอยู่กับหลวงพี่ว่าท่านจะใส่ฟืนเข้าเตามากน้อยเพียงใด ถ้าวันไหน มีคนร้องขอหลวงพี่ว่า "ทำไมวันนี้ไม่ร้อนเลย ขอร้อนๆหน่อยนะ" เอาล่ะ เปิดประเด็นมาแบบนี้ก็เตรียมรับความร้อนระดับแสบยั้นร่องตูดกันไว้ให้ดี
หลวงพี่ท่านมีเมตตาปราณี กับญาติโยมมากจริงๆ
...
...
ฟืนท่อนใหญ่ จะถูกบรรจุเข้าสู่เตาอย่างเต็มที่ เสียงไฟไหม้ฟืนดัง เปรี๊ยะๆ ขอมาก็จัดให้..
...
...
.... ร้อน ชิปหาย
เมื่อกี้อีป้าคนไหนรีเควสไปฟระ..
มีอยู่วันหนึ่งผมเพิ่งมาถึงห้องอบ เข้าไปเจอเก้าอี้ว่าง รีบเดินเข้าไปนั่ง แค่เสี้ยววินาที่ที่แก้มตูดสัมผัสผิวเก้าอี้ ตูดมันติดสปริงเด้งขึ้นมายืน พร้อมกับอุทาน "เ-ี้ยร้อน" และตามมาด้วยเสียงหัวเราะของคนรอบข้าง
...ถึงว่า ทำไมยืนกันหมด
เป็นอันรู้กันว่า ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ อย่าขอร้อนๆ
นอกจากหลวงพี่จะเมตตาญาติโยมแล้ว ท่านยังใจดี กลัวญาติโยมเข้าห้องอบแล้วจะเครียดจากความร้อน ท่านจึงจัดหาเสียงเพลงมาช่วยดับความร้อนให้พวกเรา
บางวันแนวเพลงใต้ บ่าววี หลวงไก่ ก็นั่งอบเพลินกันไป
บางวันแนวเพลงลูกทุ่งเศร้าๆ ก็นั่งอบซาบซึ้งกินใจกันไป
บางวันแนวร็อค ก็นั่ง...
...
หลวงพี่เปิดเพลงจาก YouTube น่ะครับ เพลงมันก็สุ่มตามแนวดนตรีไปเรื่อย
ผมเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีดนตรีอยู่ในหัวใจ
...
เย็นวันหนึ่ง ผมไปถึงวัดเพื่ออบตามปรกติ แต่บรรยากาศรอบๆห้องอบเปลี่ยนไป
หลวงพี่เปิด DJ. SR Nonstop จังหว่ะเร้าใจสายตื๊ดจริงๆ ตัดภาพมาในห้องอบ มีผมกับลุงสูงอายุ1คน แค่นั้น การที่ต้องอยู่ในห้องแคบๆกันสองต่อสอง มันก็รู้สึกแปลกๆเจื่อนๆเนอะ
ท่ามกลางไอน้ำบวกกับกลิ่นสมุนไพร ร้อนก็ร้อน เพลงก็มันส์ ผมแก้เขินด้วยการตบเท้าตามจังหว่ะ ฝั่งอีตาลุงยังคงนั่งนิ่ง
เสียงIntro เพลง All I Need Is Your Love ดังแว่วมา แหม..เพลงโปรดเราซะด้วย ผมโยกไหล่ โยกหัวตามจังหว่ะเพลงด้วยความมันส์
แอบชำเลืองมองลุง เริ่มจะมีอาการโยกตามเบาๆ ไม่นานผมกับลุง ก็นั่งโยกหัวตามจังหว่ะเพลงไปด้วยกัน ก็เพลงมันเร้าใจนี่หว่า..
...
ผู้มาใช้บริการส่วนใหญ่จะเป็น ลุงๆป้าๆสูงวัย ซึ่งท่านเหล่านั้นมาอบก็เพื่อหวังจะรักษาโรคร้ายต่างๆนานา เพราะฉนั้นเพื่อนร่วมห้องขณะอบส่วนมากจะเป็นผู้สูงวัย
ผมไม่แคร์หรอกนะ ลุงจะมานั่งขัดขี้ใคลที่ซอกตาตุ่มในห้อง จะยืนถูตัวจนเหงื่อกระเด็นมาโดนหน้าผม หรือ จะยืนเกาขา เกาไข่ เกาตูด เต็มที่ไปเลยครับ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีกระเทย3นาย เปิดประตูพรวดเข้ามาในห้องอบ พูดคุยดี๊ด๊า หฤหรรษกันสุดฤทธิ์ แต่มันมีอยู่คนนึงใส่เสื้อขาว หล่อนทำนมมาแล้ว...
....ร้อน ไอน้ำ สมุนไพร เหงื่อไหล ใคลย้อย
เชรดโด้..!!!
เสื้อในไม่ใส่ นี่มึงตั้งใจมาโชว์ใครห๊า..??
แค่ความร้อนจากไอน้ำก็เพลียจะแย่ นี่กูต้องมาเห็นภาพหัวนมที่ดำทะมึนเหมือนเมฆฝนช่วงพายุฤดูร้อนอีกหรือนี่
....
.... เฮ้อ
เห็นแล้วอยากจะตัดหัวนมอีนี่ไปบูชาพระราหูซะจริงๆ
